فیلمولوژی

امروز ۲۰ مارس ۲۰۲۶ هست و من برای فردا که بلیط دارم، لحظه شماری می‌کنم. یادمه سال‌ها پیش فوبیای پرواز داشتم. فکر کنم از سر خوشی و بی‌غمی بود. به قول کریستین (دوستم)، انقدر همه چیز روی خط خوشبختی حرکت می‌کرده که تنها ترس از سقوط شده بود نمک زندگیم!شش، هفت ماهی هست که رفتم توی ۴۵ سالگی. زودتر از اونی که فکر می‌کردم، آینه منو یاد بابام می‌ندازه. آره خوب، اون خیلی از من سالم‌تر زندگی کرد، نه سیگاری، نه الکلی و نه زنی! ... البته بابام که استاد دانشگاه نبود و این همه آتیش‌پاره دور و برش نبودن، راستش نمی‌خوام توجیه کنم ولی باید یک کوچولو به من هم حق داد.تقریبا ۳ سالی هست که اومدم مرکز تحقیقاتی ICIQ در جنوب اسپانیا شهر زیبا و رویایی کاتالانیا[1]. راستش حس خوبیه که تمام عمرت برای رسیدن به جایگاه واقعیت بجنگی و الان درست با سر افتاده باشی وسطش.یک خورده از خونم دوره، ولی با ترنسفری که دانشگاه و مرکز برام در نظر گرفته، این فاصله کوتاه شده که ای کاش نشده بود! همه زیبایی‌های دنیا توی این مسیر جا شدن، مثلا تغییر پوشش گیاهی از جنوب بارسلون (ساحل آمیستات) با اون همه نخل‌های ساحلی تا پل اسپارگرا با اون جنگل‌های انبوهی که احاطش کردن، واقعا بی‌نظیره و اصلا دلت نمی‌خواد این یک ساعت و نیمی که توی راهی تموم بشه. داشت یادم می‌رفت،  توی مسیر تقریبا ۱۰ کیلومتری مارتری (Martorell) ، یک دانشگاه علوم هست که دپارتمان شیمی داره. فضای دانشگاه به اندازه‌ای زیباست که یک بار رفتم اونجا خودم و شیمیست معرفی کردم، بلکه پذیرش بگیرم و یکی دوتا درس توی طول هفته بهم بدن. طرف دوتا سوال پرسید، وقتی دید نه اسپانیاییم خوبه و نه سواد شیمی دارم، گفت: “خوش گلدی..!” فکر کنم به لحجه ترکی هم گفت!!!!!بچه‌های زیادی اینج فیلمولوژی...ادامه مطلب

قهرمان:قهرمان، لقب و مدالی است فرهنگی که هر ملتی متناسب با ارزشهای خود به شخص یا اشخاصی نسبت می دهد. صرف نظر از ارزش های قومی و قبیله ای که می تواند از مکانی به مکان دیگر تغییر یافته و در گردش ایام نیز دستخوش تزلزل گردد، تمامی آنها وجوح مشترکی دارند:قهرمان، شخصیتی موجه دارد شخصیت قهرمان، دست آویزی است که حتی دشمنان وی برای فریب افکار عمومی و تظاهر به نیکی، بدان متوصل می شوند. قهرمان، به خودش تعلق ندارد از آنجا که محبوبیت قهرمان، او را در کانون چشم ها قرار داده است، پرداختن به امور ساده زندگی، ارتکاب به خطاهای روزمره انسانی که جزو لاینفک زندگی هر شهروندی محسوب می شود، از او پذیرفته نیست و لذا جامه ای آهنین و زمخت همواره بر پیکر او پوشانده شده که حرکت را برایش سخت می کند.قهرمان، عمر مفید داردبا توجه به آنکه قهرمان هر داستانی، عمل و یا اعمالی جامعه پسند را از خود بروز داده و بر ارزش های آن جامعه صحه گذاشته است، با پایان جریان های فکری و ته نشینی ارزش های وابسه به آن جریان، نه تنها مدال افتخار از قهرمانان باز پس گرفته می شود، بلکه بعضا انگ ضد قهرمانی نیز به آنها زده خواهد شد. آنچه عنوان شد، پیش درآمدی است بر نقد فیلم "قهرمان" اثری فاخر از اصغر فرهادی. پیش از هر چیز و قبل از واکاوی لایه های پنهان "قهرمان" خاطر نشان می کنم، سینمای فرهادی را با نگاهی به خط مشی فکری او دنبال کنیم. دل مشغله های فرهادی و آنچه برای وی مساله می باشد، متاثر از چالش های پیش روی "انسان امروزی" است، فارغ از مرزهای جغرافیایی، مذهبی و سیاسی. هرچند بیشتر آثار او پیرامون داستان های ساده شخصیت های ایرانی پایه ریزی شده است، اما بازخوردهای جوامع شرقی و غربی به آثار فرهادی به وضوح تبیین کننده این واقعیت است که فیلمولوژی...ادامه مطلب

دیرین شناسان و مورخین، بر این باورند که بیش از 200 هزار سال از پیدایش انسان خردمند میگذرد. "خرد" که در ظاهر، عامل تمیز و تفاوت چشمگیر این گونه زمینی با دیگر موجودات محسوب می شود، مکانیزمی فیزیکی و کاملا مادی است که همانند دیگر ارگان های بدن رشد و تکامل یافته و مسئول آگاهی و رفتار انسان می باشد. صرف نظر از اثبات و وجود اسناد معتبر علمی، مبنی بر فرا آگاهی و ضمایر موازی چون ضمیر نا خود آگاه که همچنان جایگاه ویژه ای در شبکه عصبی مغز دارد، هیچ یک از فعالیت های ویژه مذکور که در مجموع "خرد" را توصیف می کند، نه تنها ابزاری ضروری برای ارتقاء کیفیت "زندگی" محسوب نمی شود، بلکه در طول تاریخ، بیش از هر موجود دیگر، انسان خردمند را متحمل "درد" نموده است.به عقیده من، "خرد" ابزاری است تکاملی که متاثر از نیاز های بشری در رقابت با طبیعت وحشی، تکامل یافت و پیچیدگی راهکارهای ملزوم در تقابل با مشکلات پیرامون بشر، منجر به پیچیدگی لایه های شبکه عصبی مغز و آنچه تحت عنوان "خرد" از آن یاد می شود، گردید. "خرد" عهده دار مدیریت زندگی بر پایه ملزومات و اولویت هایی است که بشر در طول تاریخ با آن مواجه بوده است. آنجا که "معیشت" تنها نیاز انسان محسوب میشد، "شکار" نیز تنها راهکاری بود که از "غریزه" برخواسته بود و از جایی که "رقابت" در شکار، عامل بقاء در این گونه زمینی تلقی گردید، اختراع "ابزار" با هدف تملک و برخورداری از سهم بیشتر، راهکاری بود که از خرد نشات می گرفت.اما از آنجا که نیازهای انسان به دایره معیشت محدود نبوده است، ابزار های تولیدی نیز تنها در جهت رفع امورات معیشتی نبود. اگر ابناء بشر نیز همانند اجداد پستاندارشان از پنجه های قوی و پیچیدگی عضلات برخوردار بودند، شاید پیکان هوشمند طبیعت، مغز وی را نشان فیلمولوژی...ادامه مطلب